■ pastoor Mennen ■ Is corona de straf van God? De Bossche bisschop Gerard de Korte ergert zich aan zulke praatjes. ,,Ik geloof liever in een vergevende God en een genezende God.” Dit konden we onlangs in het Brabants Dagblad lezen. En inderdaad, als het erom zou gaan waarin ik liever zou geloven is het ook in een ‘vergevende en genezende God’. Maar het gaat er niet om wat ik graag zou geloven, zelfs niet wat de Bossche bisschop graag gelooft maar om wie God werkelijk is. En dan is het duidelijk uit het Oude en het Nieuwe Testament dat God zowel een liefdevolle, barmhartige God is alsook een rechtvaardige en straffende God. Dat lijken voor veel mensen eigenschappen die onmogelijk samen kunnen gaan. En dan is het fijner en geruststellender alleen te kiezen voor de liefhebbende en barmhartige God. En dat doen dan ook de meeste mensen in het postconciliaire tijdperk. Niet alleen bisschop de Korte, zelfs paus Franciscus heeft gezegd dat God niet straft. De corona-epidemie is volgens hem een straf van de natuur die zich op de mens wreekt vanwege diens vele ecologische zonden. Dat komt overeen met de ex-priester en bevrijdingstheoloog Leonardo Boff (ja, inderdaad die meegeschreven aan de pauselijke encycliek Laudato si) die vindt dat corona een straf is van Gaia, moeder aarde. Volgens Boff en de paus zijn de natuur en de aarde zelfstandig handelende personen, los van God: want zij kunnen straffen en God niet.
Het probleem van de tegelijk rechtvaardig straffende God en de tegelijk barmhartige liefdevolle God is een van die paradoxen (schijnbare tegenstellingen) die de kern van ons geloof vormen. Zo is er één God en tegelijk drie goddelijke personen, zo is Jezus tegelijk volledig God en volledig mens, zo heeft de mens tegelijk een vrije wil en is er sprake van predestinatie. Bij al die geloofspunten is de neiging groot om de moeilijkheid uit de weg te gaan en één kant te verabsoluteren. Zo ontstaan de ketterijen. Als je de eenheid van God wilt sauveren door de drie Personen slechts als diverse benamingen of als werkingen van God te zien, dan heb je het christendom verlaten en ben je een ketter. Hetzelfde als je van Jezus een schijnmens maakt die niet echt op het kruis heeft geleden of een uitzonderlijke mens die we bij wijze van spreken “zoon van God” kunnen noemen. Dat zijn ketterijen. Chesterton zegt daarom dat je aan paradoxale uitspraken het orthodoxe geloof kunt herkennen.
lees verder op de weblog