Karel Houben werd op 11 december 1821 in het Limburgse plaatsje Munstergeleen geboren. Hij volgde de middelbare school in Sittard, voor die tijd een zeldzaamheid. Na zijn militaire dienst trad hij in bij de passionisten in België. Op 29-jarige leeftijd werd hij priester gewijd.
Eerst werd hij naar Engeland gezonden om de katholieken, die daar in de minderheid waren, geestelijk bij te staan. Later kreeg hij de opdracht om mee te helpen een nieuwe vestiging van zijn congregatie te stichten in de Ierse hoofdstad Dublin.
Hij staat te boek als ijverig zielenherder, helper in de nood en wijs biechtvader. Anton van Duinkerken schrijft van hem: "De eenvoud was bij hem de natuurlijke bronwel van de goedheid en de gemoedelijkheid, die zich door beproevingen en ascese uitzuivert tot bovennatuurlijke liefdadigheid." Zijn leven stond in het teken van de verzoening der christenen, een bittere noodzaak in een Ierland, dat verscheurd werd door de haat tussen protestanten en katholieken. Hij had dan ook een grote devotie voor het sacrament van de biecht. Hij is zalig verklaard op 16 oktober 1988 en heilig in 2007.
heiligen.net