Veel linkse Italianen lopen weg met de eveneens progressieve, groene paus Franciscus. Tegelijkertijd blijkt uit onderzoek van nota bene de linkse krant La Repubblica dat de populariteit van de kerkvader in de vijf jaar dat hij paus is, gedaald is van 88% naar 70%. Als belangrijkste reden voor de dalende populariteit wordt zijn voortdurende verdediging van de immigranten genoemd.
Een van de criticasters van Franciscus is journalist en schrijver Mauro Mazza, auteur van het boek Bergoglio en Vooroordeel.
Waarom stoort het u dat de paus altijd op de bres springt voor immigranten? Moet een kerkvader niet barmhartig zijn?
„Het irriteert me dat hij bij die toestroom van vooral islamitische vluchtelingen geen oog heeft voor de verdediging van de Europese waarden. De opvang van immigranten kan niet ten koste gaan van onze Europese identiteit, onze normen en waarden.”
Heeft de paus te weinig voeling met Europa?
„Het interesseert hem gewoon niet. De paus heeft niets met Europa. Hij mag dan uit Argentinië komen, maar hij is als paus wél de bisschop van Rome, dus we mogen van hem verwachten dat hij onze identiteit beschermt.”
U heeft niets met het principe van de andere wang toekeren?
„Franciscus erkent de rechten van immigranten ten koste van onze eigen beschaving. Dat is niet de ander je eigen wang toekeren, dat is afstand doen van je eigen principes.”
De rooms-katholieke Kerk stelt zich te tam op?
„Het verbaast me dat bisschoppen en priesters zich veel te weinig laten horen als er kruisbeeldjes worden verwijderd uit openbare gebouwen, omdat dit aanstotend zou kunnen zijn voor mensen van een ander - lees: islamitisch - geloof.
Dat gebeurt niet in de orthodoxe kerk, bijvoorbeeld in Rusland. Daar blijft men trouw aan zichzelf. Na zeventig jaar onderdrukking door het communisme maakt ze nu een gelukkige tijd door. Men verdedigt de positie met trots en krijgt daartoe ook de ruimte van de Russische president Poetin.”
In uw boek stelt u dat het juist niet degenen zijn die kritiek hebben op Jorge Mario Bergoglio (de echte naam van de paus, red.) die vooroordelen hebben, maar dat de Heilige Vader zelf vooringenomen is.
„Ik concludeer dat hun kritiek gegrond is. Neem nu het feit dat feit dat de paus ook communie wil laten doen voor gescheiden mensen, terwijl het huwelijk volgens de rooms-katholieke kerk onontbindbaar is. Als de rooms-katholieke kerk de scheiding erkent, dan schendt ze een sacrament.”
Is deze paus werkelijk zo anders als zijn voorgangers?
„Ieder pontificaat heeft zijn eigen karakter. Neem nu de drie laatste pausen. De Poolse Johannes Paulus II bestreed het communisme en heeft die strijd gewonnen. Paus Benedictus XVI wilde de heiligheid van het leven, het traditionele gezin van man en vrouw, en de vrijheid van opvoeding verdedigen tegen het ethisch relativisme. En dan paus Franciscus die de nadruk legt op barmhartigheid, het opnemen van immigranten zonder grenzen en het openen naar de wereld. Dan begint alles wat de katholieke kerk tweeduizend jaar groot heeft gemaakt, te verkleuren en te verdunnen.”
Telegraaf