onderstaand artikel valt te lezen in Het Nieuwblad. Laat meneer Bonny zijn bisdom dan ook maar opheffen en het Antwerpse fuseren met het aartsbisdom.
De lege kerken in het bisdom Antwerpen zijn het resultaat van jarenlang progressief kerkelijk (niet Katholiek) beleid.
Johan Bonny, de bisschop van Antwerpen, laat de parochies samenvallen met de grenzen van de gemeenten.
Het bisdom Antwerpen telt momenteel meer dan 300 parochies. Dat moeten er ongeveer 70 worden. Dat zegt Johan Bonny, bisschop van Antwerpen, in zijn beleidstekst die hij dit weekend voorstelt. Het document geldt alleen voor zijn bisdom, maar kan ongetwijfeld ook andere bisdommen inspireren. Een schaalvergroting is immers onvermijdelijk, aldus Bonny.
‘Vandaag zijn al heel wat parochies verenigd in federaties. De priester, diaken of lekenpastor van de ene parochie springt in de andere bij als het nodig is. Men stemt de uren van de vieringen in de parochies op elkaar af, zodat twee mensen vier of vijf parochies kunnen bedienen. Ik ben ervan overtuigd dat dit slechts een tussenstap is, dat we moeten evolueren naar “pastorale eenheden”: nieuwe en grotere parochies, met één team', aldus Bonny.
Parochies vallen het best samen met de grenzen van de gemeente, zegt hij. ‘Ik wil dat de dekenaten een masterplan opstellen. Dit is geen vrijblijvend voorstel.'
‘Als het je aan voorgangers ontbreekt, heeft het geen zin om je dubbel te plooien om nog in elke kerk een viering aan te bieden. Onvermijdelijk zullen nog meer kerkgebouwen moeten sluiten.'
Met de schaalvergroting vraagt Bonny een inspanning van de gelovigen om naar de kerk verderop te gaan en hoopt hij dat de zondagse eucharistieviering meer mensen samenbrengt.
‘Christen zijn heeft met mobiliteit te maken. Wij zijn altijd gewoon geweest om een volledig aanbod op korte afstand te hebben. Dat is niet meer mogelijk', zegt hij.
‘Kun je nog wel van een kerkgemeenschap spreken als een priester naar elke kerk moet pendelen, waar alleen de eerste rijen ingenomen zijn?'
Om die kerkgemeenschap nieuw leven in te blazen, pleit Bonny er ook voor om de organisatie van het doopsel te herbekijken, door het bijvoorbeeld toe te dienen in een gemeenschappelijke doopselviering of door het te verwerken in de zondagsmis. ‘Eigenlijk gaat het om één ding: betere kwaliteit aanbieden.'
bron: Het Nieuwsblad