Een onbegrijpelijke, dictatoriale ingreep



■ weblog pastoor Mennen ■ Dat het enkele dagen heeft geduurd voordat ik reageer op met motu proprio Traditionis Custodes komt omdat ik zo woedend was na het kennis nemen van dit pauselijk schrijven dat ik bang was de normen van burgerlijk fatsoen tegenover deze paus te verliezen. Met veel katholieken over heel de wereld deel ik de verbijstering na deze nieuw klap die door dit pontificaat aan de Kerk is toegebracht. 

Allereerst hadden we de twee gemanipuleerde gezinssynodes met als pauselijke uitkomst “Amoris Laetitia” en daarin de dubieuze opvattingen over het geweten, over alternatieve samenlevingsvormen, een ethiek van groei en gradualiteit en tenslotte de beruchte voetnoot 351 die de communie voor hertrouwd gescheidenen, volgens de uitleg van de paus zelf, tegen de hele traditie van de Kerk in mogelijk lijkt te maken. 

Dan zijn er de omvorming van de door Johannes Paulus opgerichte academies voor wetenschappen en het leven, die niet langer bedoeld lijken te zijn om de katholieke leer in de wereld uit te dragen maar om de wereld binnen de Kerk te halen (ontslag van katholieke wetenschappers en benoeming van bijv. voorstanders van abortus). 

Vervolgens de ondertekening van het Abu Dhabi document waarin met zoveel woorden staat dat God alle godsdiensten gewild heeft. Diezelfde ketterse geest spreekt uit de encycliek Fratelli tutti waarin het kindschap Gods niets meer met Christus te maken lijkt te hebben maar een louter natuurlijk gegeven lijkt te zijn in strijd met het getuigenis van de Schrift.