Amandus zou rond het jaar 594 geboren zijn in de buurt van de Franse plaats Nantes. Vijftien jaar lang schijnt hij het leven van een kluizenaar geleid te hebben te Bourges. Daar zou hij leerling zijn geweest van de heilige bisschop Austregisilis († 624; feest 20 mei). Op zijn 33e pelgrimeerde hij in gezelschap van Sint Humbertus van Maroilles († ca 680; feest 25 maart) naar Rome. De paus wijdde hem daar tot bisschop zonder vaste zetel. Van dat moment af verkondigde hij het evangelie in Vlaanderen, onder de Slaven, in Karinthië en aan de Basken in de landstreek van Navarra (tegenwoordig Noord-Spanje).
Hij stichtte een flink aantal kloosters, waarvan Elno of Elnone in Vlaanderen het bekendste is geworden (thans bekend als St-Amand-des-Eaux). Daarnaast gaat ook de stichting van St-Amandsberg en van het klooster Sint-Pieters te Gent op hem terug, alsmede van het klooster in het naburige Drongen. Veel van zijn stichtingen vernoemde hij naar Sint Petrus, voor wie hij een bijzondere devotie had. In de legendes rond zijn leven neemt zijn bezoek aan (het graf en de Heilige Stoel van) Sint-Petrus te Rome dan ook een vooraanstaande plaats in.
Eén van zijn kloostervestigingen bevond zich te Maastricht. Amandus is daar nog drie jaar bisschop geweest als opvolger van Johannes Agnes († 611?; feest 25 juli). De toenmalige koning, Sigebert III, had hem daartoe gedwongen. Dat moet geweest zijn in de jaren 647-650. Hij schijnt er energiek aan het werk gegaan te zijn. Het is zelfs mogelijk dat hij in deze tijd samen met de Heilige Geertruida († 659; feest 17 maart) de beroemde abdij van Nijvel stichtte.
Eén van zijn kloostervestigingen bevond zich te Maastricht. Amandus is daar nog drie jaar bisschop geweest als opvolger van Johannes Agnes († 611?; feest 25 juli). De toenmalige koning, Sigebert III, had hem daartoe gedwongen. Dat moet geweest zijn in de jaren 647-650. Hij schijnt er energiek aan het werk gegaan te zijn. Het is zelfs mogelijk dat hij in deze tijd samen met de Heilige Geertruida († 659; feest 17 maart) de beroemde abdij van Nijvel stichtte.
Overal trok hij rond om het evangelie te verkondigen. Maar de geestelijkheid van zijn bisdom was niet zo gecharmeerd van hem. Dit komt nog eens duidelijk tot uiting in een brief die hij in het najaar van 649 of vlak daarna van paus Martinus I († 655; feest 13 april) ontving. Deze spoorde hem erin aan om de verslapte clerus van het bisdom Maastricht hard aan te pakken. Het mocht niet baten. Reeds in 650 schudde hij het stof van zijn voeten en vertrok om zijn leven van zwerfbisschop weer op te pakken. Tenslotte stierf hij op tamelijk hoge leeftijd in zijn geliefde abdij Elno.
heiligen.net