De gedaanteverandering van Jezus of transfiguratie of verheerlijking op de berg is volgens de traditie een theofanie die wordt beschreven in de synoptische evangeliën. Samen met de apostelen Petrus, Johannes en Jacobus beklom Jezus een (hoge) berg, de Tabor. Hier liet Jezus iets van zijn goddelijke aard zien, door van gedaante te veranderen. In de Hebreeuwse Bijbel wordt op diverse plaatsen beschreven dat God in een ontoegankelijk licht woont dat voor onbeschermde stervelingen dodelijk is. Met Jezus verschenen ook Mozes en Elia die met de stralende Jezus praatten. De apostelen konden Jezus' gedaanteverandering amper aanzien en vielen verschrikt op de grond maar plotseling waren de twee oudtestamentische profeten verdwenen en was alles weer als voorheen. Jezus gebood de ontstelde apostelen aan niemand over de gebeurtenis te spreken tot na zijn verrijzenis uit de dood.
De gedaanteverandering wordt gezien als aankondiging van Jezus' verrijzenis. Het feest werd aanvankelijk gevierd als kerkwijdingsfeest van de kerk op de berg Tabor. Via verspreiding in de Oosters-orthodoxe Kerk won de viering ook aan populariteit in de Latijnse Kerk. In de 15e eeuw werd het een geboden feestdag voor katholieken, gevierd op 6 augustus.
Wikipedia