Het rustieke kloosterleven kan leemtes opvullen in tijd van ontkerkelijking, volgens monnik Thomas Quartier. Hij gaf dinsdagavond een lezing in het parochiecentrum in Deurne.
Het schilderij 'Jesus Serene' van kunstenares Marlene Dumas, Thomas Quartier zag het op een tentoonstelling en het raakte hem enorm. ,,Het is een verzamelinggezichten van Christus. Bekijk je dat schilderij, dan blijft één van de gezichten bij je hangen. Maar het houdt je tevens een spiegel voor: zie ik mijzelf erin?''
Het kunstwerk past naadloos binnen het thema van het betoog dat de theoloog en benedictijnse monnik dinsdagavond houdt bij het Deurnese parochiecentrum, daarom laat Quartier het de revue passeren. Want je roeping vinden, het is vooral ook een innerlijke zoektocht betoogt de van origine Duitser. Quartier was daar ook ooit naar zoekende en vond deze uiteindelijk bij de Benedictijnse kloosterorde in het St. Willibrord Abdij in Doetinchem.
Dat kloosterleven, het is vaak een spartaans bestaan. ,,Het eerste wat ik zie wanneer ik opsta is dat habijt. 'Nou, dit is het dan' denk ik soms weleens.'' Desondanks ziet Quartier in de kloosterlijke cultuur een opvulling van de leemte die de ontkerkelijking bij velen meebrengt. Want dat is een ontwikkeling die zich laat merken. Kerk na kerk sluit, ook in Deurne. Dat hoef niet meteen de ondergang van het geloof in te houden. ,,Misschien zijn er wel gewoon te veel kerken.'' Echter moet Quartier ook pijnlijk vaststellen dat ziekenhuizen de stiltecentra sluiten. ,,Directies denken vaak economisch en dat zijn de minst rendabele ruimtes.'' Maar al gaat er maar één persoon naar binnen om te bidden, dan is door diens zoektocht naar spiritualiteit zo'n stiltecentrum niet zinloos, volgens Quartier.
De gebreken van de parochiekerk ziet hij echter ook. ,,Het is misschien ook wel minder laagdrempelig dan een kloosterkerk, waar men zich niet opgedrongen voelt om mee koffie te drinken.'' Een serene omgeving kortom waar men in stilte zijn geloof kan belijden. ,,Je leert er op je eigen bord kijken en je roeping serieus nemen.''
En zo is de lezing - weinig verrassend - een pleidooi voor de waarde van het geestelijk leven tegenover een religieus georiënteerd publiek. En de monnik ziet dus in de introversie van het kloosterleven een mooie blauwdruk voor de toekomst. ,,Misschien moet kerken wel meer op kloosters gaan lijken.''
Eindhovens Dagblad