Een mooie, aangrijpende viering, een bisschop die bekende dat hij slechts mens is maar ook dat hij gelooft dat hij met de gelovigen dit bisdom opnieuw een krachtig elan zal geven en een minutenlang applaus, niet enkel voor de nieuwe bisschop maar ook voor de zwaar beproefde kardinaal Danneels, die de bemoediging nederig in ontvangst nam. Dat waren zaterdagmiddag de belangrijkste ingrediënten bij de verwelkoming van de nieuwe bisschop van Brugge, in aanwezigheid van de pauselijke nuntius Giacinto Berloco, kardinaal Danneels, aartsbisschop Léonard en vrijwel het voltallige Belgische episcopaat. Onder de aanwezigen ook gouverneur Paul Breyne, burgemeester Patrick Moenaert van Brugge, vertegenwoordigers van de andere godsdiensten en vele prominenten uit de politieke en culturele wereld.
De nieuwe bisschop van Brugge, mgr. Jozef De Kesel (63), viel zaterdagmiddag een bijzonder enthousiast onthaal te beurt. Voor de talrijk aanwezige gelovigen uit het bisdom Brugge, traditioneel een van de meest levendige bisdommen en een van de sterkhouders van de katholieke Kerk in ons land, betekende deze plechtigheid na de moeilijke maanden een hart onder de riem. Een van de aanwezigen zei dat zij ondanks de pijn en het feit dat ze nauwelijks nog vooruit kan hier toch absoluut aanwezig wou zijn, want een geloofsgemeenschap is meer dan de zonden van zijn bisschop. Mgr. De Kesel zei: “Met de pijn en de kwetsuur die de onze is, moeten we nu verder gaan, niet krampachtig maar moedig en vol hoop in het vertrouwen dat niet wij noch onze pastorale strategieën maar het evangelie zelf in al zijn eenvoud en weerloosheid bij machte is de Kerk te vernieuwen.” Ook tijdens de voorbeden werden de slachtoffers van misbruik niet vergeten en gelovigen werden aangespoord om solidair met hen te zijn en hen te ondersteunen. Bisschop De Kesel erkende dat het misbruik de geloofwaardigheid diep heeft aangetast: “Uw bisdom dat vandaag ook het mijne wordt, heeft het zo schrijnend moeten ervaren. Wij moeten er alles aan doen om een herhaling in de toekomst te voorkomen. Het evangelie vraagt ons nederig te zijn. De tijd van het roemen op zichzelf is voor de Kerk voorbij. We moeten ons concentreren op het wezenlijke en elkaar daarbij steunen en vasthouden.”
De bisschop spoorde gelovigen aan tot een terugkeer naar het essentiële, naar God: “Daarvoor dient de Kerk: om mensen te helpen in hun zoektocht naar God, om hen te helpen in Hem te geloven, naar Hem te luisteren, tot Hem te bidden en Hem lief te hebben. In dat alles wil ik uw herder zijn. Maar er is niet alleen het eerste gebod. Er is ook het tweede. Even essentieel. Wie God zoekt, wordt niet wereldvreemd. Je krijgt een nieuw hart en nieuwe ogen en je bemerkt je medemens, niet alleen je verwanten en vrienden, maar ook wie je niet kende, met wie je zogenaamd niets te maken hebt of die het niet verdient. Zoals de Samaritaan de naaste werd van hem die in handen van rovers was gevallen. Zoals God ons heeft liefgehad, moeten ook wij elkaar liefhebben. Wie God zoekt, krijgt ook een groot hart voor de mensen. De Kerk mag de diepe menselijkheid nooit uit het oog verliezen. Zij is er niet alleen om ons te leren God lief te hebben; ze is er ook om te leren mensen lief te hebben. Daarom mag ze nooit hooghartig zijn, zich niet hoger wanen dan de andere, maar meelevend en meevoelend, niet heersend maar dienend. “
bron: KerkNet